Voetbal in de vs
Real Madrid, Manchester City, Bayern München, Arsenal en Manchester United. Het is slechts een greep uit het gezelschap van Europese grootmachten dat in de voorbereiding op het nieuwe voetbalseizoen de oversteek naar de Verenigde Staten maakt. En dat is geen toeval. Waar het doel van de voorbereiding oorspronkelijk was om als team in vorm te geraken, dient de aanloop naar een nieuw seizoen nu toch vooral als PR-machine, en meer specifiek het aanboren van nieuwe markten. Zo ontvangt Manchester United al gauw €15 miljoen voor haar aanwezigheid in de VS. En dat is dan nog exclusief de daarmee gepaard gaande sales-opbrengsten uit de promotietour.
Soccer is hot in de Verenigde Staten. Liefst 25 miljoen kijkers zagen de WK-wedstrijd VS-Portugal, public viewing parties werden drukbezocht en voorafgaand aan het toernooi kochten de Amerikanen – op Brazilië na- de meeste kaarten. De nationale competitie, de Major League Soccer (MLS), heeft zich ten doel gesteld om in 2022 bij de beste competities ter wereld te horen, maar kan het qua umfeld de concurrentie aan met de Europese liga’s? Een korte analyse.
Soccer is hot in de Verenigde Staten. Liefst 25 miljoen kijkers zagen de WK-wedstrijd VS-Portugal, public viewing parties werden drukbezocht en voorafgaand aan het toernooi kochten de Amerikanen – op Brazilië na- de meeste kaarten. De nationale competitie, de Major League Soccer (MLS), heeft zich ten doel gesteld om in 2022 bij de beste competities ter wereld te horen, maar kan het qua umfeld de concurrentie aan met de Europese liga’s? Een korte analyse.
Ontstaan MLS was belofte aan FIFA
Het ontstaan van de MLS is terug te voeren op een belofte die de Amerikanen maakten richting de FIFA. Als Amerika een WK mocht organiseren, dan werd er een professionele voetbalcompetitie opgezet. Na het mislukken van eerdere voetbalcompetities was er op dat moment namelijk geen professionele league. De FIFA kende het WK van 1994 toe aan de VS en in 1996 startte de eerste jaargang van de MLS.
Gecentraliseerde league en de Salary Cap
Om gelijkheid van teams te stimuleren en vooral om de stabiliteit van de nieuwe competitie te waarborgen, werd besloten dat de MLS een centraal gestructureerd model zou voeren. Tot op de dag van vandaag is het een zogenaamde ‘Single Entity League’, wat betekent dat alhoewel alle teams hun eigen eigenaren hebben en ze op sportief vlak tegen elkaar strijden, ze onderdeel zijn van één bedrijf; de MLS. Een voorbeeld van hoe dit in de praktijk in zijn werk gaat is te zien bij de verdeling van spelersbudgetten.
De MLS alloceert aan elke club een basisbudget, dat zij mag uitgeven aan spelers. Spelers blijven eigendom van de MLS en mogen- enkele uitzonderingen zoals de ‘Designated Player Rule’, ook wel de ‘Beckham Rule’ genoemd, daargelaten - niet meer verdienen dan €290,000,-. Dit is de zogenaamde ‘Salary Cap’. In 2014 mocht elke club €2,3 miljoen spenderen aan spelers. In de loop van het seizoen betaalt de club dit bedrag terug aan de MLS uit bijvoorbeeld haar inkomsten uit sponsoring en recettes. Alles boven die €2,3 miljoen mag het zelf houden. Clubs mogen dit in principe niet herinvesteren in spelers, en gebruiken het onder andere om hun stadions, marketing, digitale presence, opleiding en infrastructuur te verbeteren. De entourage wordt dus steeds meer geprofessionaliseerd. “We have to grow the game at all levels, on and off the field”, is een veelgehoorde kreet.
Het ontstaan van de MLS is terug te voeren op een belofte die de Amerikanen maakten richting de FIFA. Als Amerika een WK mocht organiseren, dan werd er een professionele voetbalcompetitie opgezet. Na het mislukken van eerdere voetbalcompetities was er op dat moment namelijk geen professionele league. De FIFA kende het WK van 1994 toe aan de VS en in 1996 startte de eerste jaargang van de MLS.
Gecentraliseerde league en de Salary Cap
Om gelijkheid van teams te stimuleren en vooral om de stabiliteit van de nieuwe competitie te waarborgen, werd besloten dat de MLS een centraal gestructureerd model zou voeren. Tot op de dag van vandaag is het een zogenaamde ‘Single Entity League’, wat betekent dat alhoewel alle teams hun eigen eigenaren hebben en ze op sportief vlak tegen elkaar strijden, ze onderdeel zijn van één bedrijf; de MLS. Een voorbeeld van hoe dit in de praktijk in zijn werk gaat is te zien bij de verdeling van spelersbudgetten.
De MLS alloceert aan elke club een basisbudget, dat zij mag uitgeven aan spelers. Spelers blijven eigendom van de MLS en mogen- enkele uitzonderingen zoals de ‘Designated Player Rule’, ook wel de ‘Beckham Rule’ genoemd, daargelaten - niet meer verdienen dan €290,000,-. Dit is de zogenaamde ‘Salary Cap’. In 2014 mocht elke club €2,3 miljoen spenderen aan spelers. In de loop van het seizoen betaalt de club dit bedrag terug aan de MLS uit bijvoorbeeld haar inkomsten uit sponsoring en recettes. Alles boven die €2,3 miljoen mag het zelf houden. Clubs mogen dit in principe niet herinvesteren in spelers, en gebruiken het onder andere om hun stadions, marketing, digitale presence, opleiding en infrastructuur te verbeteren. De entourage wordt dus steeds meer geprofessionaliseerd. “We have to grow the game at all levels, on and off the field”, is een veelgehoorde kreet.
Aan de andere kant zorgt de ‘Salary Cap’ er ook voor dat MLS de strijd met andere voetbalcompetities op spelersgebied niet of nauwelijks kan aangaan, gezien het feit dat clubs simpelweg niet meer salaris mógen bieden aan spelers. David Beckham, sinds kort eigenaar van een MLS franchise in Miami, is onder andere om deze reden één van de bekendet.
Het al dan niet afstappen van het principe van de ‘Single Entity League’ is dan ook een veelbesproken item, waarbij het in feite een ‘kip en ei’ verhaal is. Waar heeft een competitie meer baat bij? Het professionaliseren van de entourage om zo uit te groeien tot een aansprekende league, meer inkomsten te genereren teneinde betere spelers te kunnen aantrekken? Of moet de omgekeerde weg bewandeld worden, waarbij je investeert in spelers, die het niveau omhoog tillen, de club (en league) aansprekender maken, en de attractiviteit en uiteindelijk profitibaliteit vergroten? Dat laatste is in het verleden al eens misgegaan, vandaar dat er nu met voorzichtigheid mee wordt omgegaan.
Hoe dan ook, nog geen tien jaar geleden leek het erop dat voetbal in Amerika wederom gedoemd was te mislukken, maar na jaren van verlies gloort er meer dan hoop voor de MLS. Dat is ook te zien aan de toeschouwersaantallen en de bouw van nieuwe stadions
Het al dan niet afstappen van het principe van de ‘Single Entity League’ is dan ook een veelbesproken item, waarbij het in feite een ‘kip en ei’ verhaal is. Waar heeft een competitie meer baat bij? Het professionaliseren van de entourage om zo uit te groeien tot een aansprekende league, meer inkomsten te genereren teneinde betere spelers te kunnen aantrekken? Of moet de omgekeerde weg bewandeld worden, waarbij je investeert in spelers, die het niveau omhoog tillen, de club (en league) aansprekender maken, en de attractiviteit en uiteindelijk profitibaliteit vergroten? Dat laatste is in het verleden al eens misgegaan, vandaar dat er nu met voorzichtigheid mee wordt omgegaan.
Hoe dan ook, nog geen tien jaar geleden leek het erop dat voetbal in Amerika wederom gedoemd was te mislukken, maar na jaren van verlies gloort er meer dan hoop voor de MLS. Dat is ook te zien aan de toeschouwersaantallen en de bouw van nieuwe stadions